Deze aandoening staat ook bekend als intestinale fructose-intolerantie en is het meest voorkomende type fructose-intolerantie. Fructosemalabsorptie wordt veroorzaakt door een defect transportsysteem voor fructose in de dunne darm. Het transporteiwit GLUT-5, dat zich in de wand van de dunne darm bevindt en verantwoordelijk is voor het opnemen van fructose uit voedsel, functioneert – ofwel vanaf de geboorte of op een later moment – verminderd.

Als gevolg van deze onvolledige opname in de dunne darm belandt een groter deel van de ingenomen fructose in de dikke darm. Daar wordt het afgebroken door de bacteriën in de darmflora, die onder andere waterstof produceren en klachten veroorzaken zoals winderigheid, misselijkheid, buikpijn en diarree.

Dit verklaart waarom deze vorm van intestinale fructose-intolerantie vaak – net als andere vormen van koolhydraatmalabsorptie, zoals lactosemalabsorptie – verkeerd wordt gediagnosticeerd als het prikkelbaredarmsyndroom (PDS). De waterstof die in de dikke darm wordt geproduceerd, wordt direct in de bloedbaan opgenomen en vervolgens via de longen uitgeademd.

Dit resulteert in de twee belangrijkste klachten bij deze vorm van fructose-intolerantie:

1. Er hoopt zich osmosewater op in de dunne darm. Hierdoor ontstaat er diaree omdat de dikke darm de vloeistof niet meer op kan nemen.
2. Het fructose wordt in de dikke darm door bacterien afgebouwd. Hierdoor ontstaan vetzuren en gassen. Die veroorzaken klachten als winderigheid, meteorisme en hoofdpijn.

De diagnose van fructosemalabsorptie kan eenvoudig en pijnloos worden gesteld met behulp van de H2-ademtest, ook wel de waterstofademtest genoemd. Met deze test kunnen verschillende darmziekten, zoals intolerantie voor lactose of fructose, worden gediagnosticeerd. Tijdens de waterstofademtest wordt geanalyseerd of het niveau van waterstof in de uitgeademde lucht toeneemt na toediening van fructose. Een verhoogd niveau van waterstof wijst erop dat de fructose niet wordt verwerkt in de dunne darm, maar bacterieel wordt afgebroken in de dikke darm, wat duidt op fructose-intolerantie.

Het is echter belangrijk om op te merken dat voordat een dergelijke test wordt uitgevoerd, moet worden vastgesteld of er sprake is van erfelijke fructose-intolerantie. Dit komt doordat de H2-ademtest in dat geval tot gevaarlijke reacties van het lichaam kan leiden.

Op dit moment is er geen specifieke behandeling beschikbaar voor fructosemalabsorptie en er bestaat nog steeds geen geneesmiddel tegen deze aandoening. Mensen met fructosemalabsorptie dienen daarom een fructosearm dieet te volgen, en in ernstige gevallen zelfs een fructosevrij dieet. Aangezien de meeste fructose in gezoete voedingsmiddelen wordt aangetroffen, kan het vervangen van snoepgoed door fructose- en sacharosevrije varianten al een aanzienlijke verbetering opleveren, waardoor ze soms weer normaal en zonder grote beperkingen kunnen eten.

De inname van fructose moet worden beperkt tot fruit, vooral soorten fruit met een laag fructosegehalte, zoals krenten, frambozen en aardbeien. Groenten met een laag fructosegehalte zijn bijvoorbeeld avocado’s, komkommers en courgettes. Daarnaast worden rijst, quinoa, pure zuivelproducten, vlees, vis en eieren over het algemeen goed verdragen door de meeste mensen met intestinale fructose-intolerantie.

Frusano biedt een breed assortiment aan fructosevrije en fructosearme producten, waarbij we ons motto “Veel genot, weinig fructose” hanteren. De speciaal ontwikkelde voedingsmiddelen zijn zorgvuldig samengesteld om zo min mogelijk fructose te bevatten, terwijl we toch zorgen voor een goede smaak en de juiste ingrediënten. Bovendien zijn vrijwel al onze producten lactosevrij, glutenvrij en veganistisch. We vermijden volledig kristalsuiker, kunstmatige zoetstoffen en suikeralcoholen in onze fructosevrije voedingsmiddelen.